Vandaag veel van hetzelfde, maar wandelen blijft hier een uitdaging en zoooo indrukwekkend, we houden erg van de rotsformaties, de bergen en niet te vergeten onze eigen Montana Roja.
En dan die kraters hier, zooo mooi.
Ook nog even op een bedje en......er was een nieuwe securista, hij loopt een stuk actiever rond, hij heeft geen laptop.
En........het was raak vandaag, werk aan de winkel voor hem, een gewonde.
Onze bejaarde bedbuurvrouw was gevallen nadat ze gezwommen had, ze liep op blote voeten, dus.......glad, spekglad.
Ze had een bloedend teentje en een enorme bult op haar scheenbeen, en........een hele boze man. Hij begon meteen op haar te schelden, ze was een stomkop, wat moest ze ook gaan zwemmen, ze konden beter nu maar meteen naar huis gaan. Het vrouwtje kroop geheel in haar schulp op haar bedje. Uiteraard bemoeiden wij ons ermee: "haal de badmeester", zeiden wij, waarop haar man zei: "het is niets, ik ben voetbaltrainer".
Wij boos kijken en.......hij ging de securista halen.
Deze kwam aangesneld met een wit koffertje, deed een handschoen aan en plakte een pleister op het teentje en....hij ging weer.
Vrouwtje probeerde zich flink te houden en de man begon weer te schelden.
Wij bemoeiden ons er weer mee: "koelen", riepen wij in koor.
De man liep woest naar de zwembadbar en kwam terug met een bekertje ijs en wikkelde de boel in een handdoek. Vrouw ging liggen en de man kleedde zich aan, wat een hork.
Voor de val had hij al ruzie met zijn bedje, het deed niet wat hij wilde, "scheisse", zei hij meermaals.
Opeens ging ie er vandoor, maar even later kwam hij terug met een zwachtel. Hoppa, ijs op de bult en zwachtel erop en lief dat ie opeens deed.
Ze bleven nog even liggen en vertrokken gearmd.
We hopen er maar het beste van.
Verassingen van de dag......cava bij het ontbijt, vanaf nu geen verrassing meer (verwend kreng he?), likeurtje na het diner.
En morgen?..........gaan we lavagrotten in!